Όλοι οι άνθρωποι νιώθουν την επιθυμία να είναι αποδεκτοί, είναι μια φυσιολογική ανάγκη. Αυτό πηγάζει από την ανθρώπινη ανάγκη να δεθεί με τους άλλους, να αναγνωριστεί, ώστε να ανήκει κάπου. Η αποδοχή μας κάνει να νιώθουμε καλά και να νιώθουμε ασφάλεια.

Από μικρά παιδιά μαθαίνουμε να παίρνουμε εξωτερική επιβεβαίωση και αποδοχή πρώτα από όλους από τους γονείς, έπειτα από το σχολείο, τους συγγενείς, τους φίλους. Το παιδί όταν νιώθει αποδεκτό από τους γονείς, χτίζει μια σταθερή βάση για να αναπτυχθεί και να μπορεί να παίρνει την έγκριση και την αποδοχή εσωτερικά από το ίδιο και όχι μόνο εξωτερικά από τους άλλους. Αν δεν νιώθει την αποδοχή, αλλά αντίθετα δέχεται ή νιώθει συνεχή κριτική, δεν αναπτύσσει αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση και υποφέρει αναζητώντας συνεχώς την αποδοχή και την επιβεβαίωση από τους άλλους.

Η ανάγκη της αποδοχής είναι υγιής, όταν όμως περνά το όριο γίνεται τοξική. Όταν αναζητούμε συνεχώς την αποδοχή των άλλων, παύει να μας δίνει πια την ευχαρίστηση που αναζητούμε και μας καταδυναστεύει.

Η ανάγκη να έχει κάποιος την έγκριση και την αποδοχή των άλλων, κινητοποιεί και τις αποφάσεις που παίρνει για τη ζωή του και παράλληλα τον ακινητοποιεί να επιλέξει αυτό που θέλει, αυτό που του κάνει καλό, με αποτέλεσμα να ζει δυστυχισμένος, εγκλωβισμένος στα θέλω και τις κρίσεις των άλλων ή τις υποθέσεις που κάνει ο ίδιος για την κρίσεις των άλλων. Ο φόβος της κριτικής και της απόρριψης που κρύβεται συνήθως πίσω από αυτό τον κρατά πίσω στη ζωή του.

Η ανάγκη για αποδοχή προκαλεί έντονο άγχος το οποίο υπονομεύει την αποτελεσματικότητα και την απόδοση. Ο εστιασμός στην αποδοχή κάνει το άτομο να χάνει χρόνο και ευκαιρίες, το κρατά πίσω από τους στόχους και τα όνειρα του. Αποσπάται η προσοχή από τον στόχο και στόχος γίνεται η ευχαρίστηση και η αποδοχή των άλλων, με αποτέλεσμα να μην φτάνει ποτέ εκεί που πραγματικά επιθυμεί. Δεν μπορούμε να πετύχουμε αυτό που θέλουμε αν προσπαθούμε να πετύχουμε τον στόχο κάποιου άλλου.

Η έντονη ανάγκη για αποδοχή κάνει το άτομο να μην εκφράζει διαφωνία, ενώ διαφωνεί, να κάνει κάτι που δεν θέλει, να μην λέει όχι σε αυτό που δεν του ταιριάζει. Συχνά να ζητά την άδεια για οτιδήποτε από τους άλλους, να ζητά συγγνώμη, ενώ δεν χρειάζεται, φοβάται να δείξει ότι δεν γνωρίζει κάτι, με αποτέλεσμα να αποφεύγει ανθρώπους, καταστάσεις αλλά και απολαύσεις.

Μένει εγκλωβισμένο σε έναν φαύλο κύκλο εξαντλητικής προσπάθειας ικανοποίησης των άλλων, χάνοντας τις δικές του σκέψεις, επιθυμίες, πιστεύω, αξίες, όνειρα, χάνοντας τον εαυτό του. Τα υψηλά στάνταρντ που συχνά τίθενται στην ανάγκη για αποδοχή δεν αφήνουν ελεύθερο χρόνο για τον εαυτό με συνέπεια το άτομο να οδηγείται συχνά σε εξάντληση και κάποιες φορές στην εμφάνιση κατάθλιψης.

Απεγκλωβιστείτε από την έντονη ανάγκη της αποδοχής:

• Επιλέξτε με βάση αυτό που αρέσει σε εσάς και όχι στους άλλους, με βάση αυτό που είναι σημαντικό και ωφέλιμο για εσάς και σας πάει ένα βήμα πιο κοντά στα όνειρα σας.
• Αγαπήστε, αποδεχθείτε τον πραγματικό σας εαυτό και μην τον κρύβετε υπό τον φόβο της απόρριψης.
• Αποδεχθείτε τον εαυτό σας, τα δυνατά και αδύνατα σημεία σας. Έτσι θα μπορέσετε να ενισχύσετε και να χρησιμοποιήσετε τα δυνατά και να βελτιώσετε προς όφελος σας τα αδύνατα σημεία σας.
• Ελάτε σε επαφή με αυτό που πραγματικά επιθυμείτε εσείς. Ακούστε αυτό που θέλετε στη ζωή και δράστε σύμφωνα με αυτό. Τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα όταν δράτε σύμφωνα με αυτό που είναι σημαντικό για εσάς.
• Να είστε αληθινοί με τον εαυτό σας. Κάντε αυτό που επιθυμείτε στο σημείο που δεν καταπατά τα δικαιώματα των άλλων, δεν τους προξενεί κάποιο κακό. Πάντα θα υπάρχουν αυτοί που δεν συμφωνούν, αν δεν τους αρέσει είναι δικό τους θέμα να το διαχειριστούν και όχι δικό σας. Ζήστε τη δική σας ζωή, όχι τη ζωή των άλλων.
• Πείτε όχι σε ό,τι είναι ενάντια στα δικαιώματα, τις επιθυμίες και τις ανάγκες σας.
• Αν ο στόχος δεν είναι δικός σας, αλλά κάποιου άλλου τότε δεν θα έχετε ισχυρό κίνητρο για να προσπαθήσετε να τον πετύχετε και άρα και η απόδοση δεν θα είναι η επιθυμητή.
• Σιγουρευτείτε εάν η απόφαση που πήρατε ταιριάζει με εσάς, τις δικές σας αξίες, πιστεύω και επιθυμίες.
• Δυναμώστε την εσωτερική αποδοχή, μην αναλώνεστε αναζητώντας την εξωτερική επιβεβαίωση και επιβραβεύστε οι ίδιοι τον εαυτό σας.
• Δεν είναι όλα άσπρο-μαύρο. Αν δεν συμφωνούμε με τον άλλο δεν σημαίνει ότι είμαστε λάθος και ο άλλος σωστός, ούτε βέβαια και το αντίθετο. Δεν υπάρχει πάντα μια και μοναδική αλήθεια.
• Σεβαστείτε τις απόψεις των άλλων, πρώτα όμως σεβαστείτε τις δικές σας για να το κάνετε αυτό. Όλοι θέλουν να έχουν την αποδοχή των άλλων, για να γίνει αυτό όμως πρέπει πρώτα να αποδεχθείτε και να σεβαστείτε τον εαυτό σας.
• Βάλτε όρια στους άλλους, πρώτα όμως πρέπει να βάλετε όρια σε εσάς.
• Ακούστε τις απόψεις των άλλων, κρατείστε ότι είναι χρήσιμο και διαμορφώστε την δική σας άποψη.

Όταν κάποιος αναζητά συνεχώς την αποδοχή των άλλων γίνεται συναισθηματικά ευάλωτος. Αν η ηρεμία και η ευτυχία του εξαρτάται αποκλειστικά από την αποδοχή των άλλων, κάθε φορά που δεν την έχει, τότε δυστυχεί.

Αν πρώτα δεν αποδεχθείτε οι ίδιοι τον εαυτό σας, δεν θα νιώσετε ποτέ απόλυτα την αποδοχή των άλλων. Ελευθερωθείτε από την έντονη ανάγκη της αποδοχής και ζήστε ελεύθεροι τη ζωή που οι ίδιοι επιθυμείτε.